เรื่องนี้ถูกแปลเป็นไทยว่าแฉ! ขบวนการอาหารขยะ อารมณ์คล้ายๆกับ Our Daily Bread? Fast food nation? มีเป็นหนังสือมาก่อน เขียนโดย อีริค สโคลซเซอร์ และต่อมากลายเป็นหนังสารคดีดราม่าสุดเรื่องนี้ แน่นอนว่าภาคหนังสือมีรายละเอียดกว่ามาก แต่แค่ดูหนังความยาว 109 นาที นี่ก็ให้รู้สึกสะอิดสะเอียนและหดหู่เหลือทนแล้ว กับกระบวนการอาหารแบบฟาสต์ฟู้ดที่กระทำต่อ วัตถุดิบ คือ บรรดาสัตว์ต่างๆ และต่อคนที่เป็นแรงงานในโรงงานฆ่าสัตว์เหล่านั้น
เนื้อหาสารคดีนี้ยังเกี่ยวเนื่องกับวัฒนธรรมบริโภคแบบอเมริกันอีกด้วย? ฟาสต์ฟู้ดไม่เป็นเรื่องของอาหารที่กินง่าย เร็ว สะดวก ดูหรูหราเท่านั้น(เฉพาะแต่ในไทยนี่แหละที่ดูหรู)? แต่ยังเป็นเรื่องของวัฒนธรรมการบริโภคทั้งหมดที่ต่อสายป่านยาวไปถึงโครง สร้างแบบทุนนิยม
